31.8.09

Alice in Wonderland



Εν αναμονή του νέου θαύματος του Τιμ Μπάρτον. Γιέιιιιιιιιιιιιιιιιιιι!


21.8.09

Old school

θέλεις οι αναμνήσεις μιας μέρας να θυμίζουν πιο παρελθόν και από το παρελθόν;
Τσέκαρε αυτό το σάιτ. Το μόνο μπάτον που σε ενδιαφέρει είναι στα αγγλικά. Ιγκνόρ δε ρεστ.

20.8.09

Τα Red Apple μου κι έφυγα...

Τα σαλόνια και τα αλώνια


Η νεαρά Millie Cockton είναι εκκολαπτόμενη σχεδιάστρια μόδας, βρετανίδα, 19 χρονών, φοιτήτρια (ακόμα) και σύντομα με δική της κολεξιόν. Τα σχέδιά της έχουν λατρευτεί στο Dazed, εκθέτει στο Σόχο, οφείλει την κλίση της στη μόδα στη γιαγιά της που έφτιαχνε μαρμελάδες και σεμεδάκια και φιλοδοξεί παράλληλα με το επόμενο εξάμηνο της σχολής της να εγκαινιάσει και τη μπουτίκ της. Μετα συνοδείας φυσικά παχυλού κομποδέματος στον κόρφο της. Ακριβώς δηλαδή όπως εσύ πας στη σχολή σου, φτύνεις αίμα να πάρεις πτυχίο και δουλέυεις γκαρσόνι παράλληλα για να πληρώνεις τα έξοδά σου. Μα τι άδικη που είναι η παλιοζωή μερικές φορές...


19.8.09

666 Photography

Οι 4 εποχές υπό τον φακό του στούντιο 666.
Πλας ένας σκασμός φωτογραφιών με ονειρικά παραμυθένια κόνσεπτ.









7.8.09

Rapunzel μα μπελ

Θυμάμαι όταν είχε βγει αυτό το τραγούδι, δεν είχα την πολυτέλεια να το ψάξω στο ίντερνετ, πόσο δε να το "κατεβάσω". Παίρναμε γραμμή από τον Ροκ ΕφΕμ και βουρ στα δισκάδικα. Ούτε που ξέρω πόσα σιντι είχα αγοράσει για ένα και μόνο τραγούδι. Εν πάσει περιπτώσει, το συγκεκριμένο, όταν το πρωτοάκουσα με συγκλόνισε. Ταυτίστηκα μαζί του στις πιο ακραίες στιγμές μου σε σημέιο που θρασύτατα ένιωθα πως είναι δικό μου. Πως γράφτηκε για μένα. Πως εξαφανιζόταν ο κόσμος γύρω μου όταν το άκουγα. Πρέπει να το έχω ακούσει χιλιάδες φορές, να το έχω ζητήσει σε μαγαζιά να το παίξουν άλλες τόσες και ακόμα όταν το ακούω ανατριχιάζω. Διαβάζω πως η αρχική βέρζιον ήταν με την αφήγηση της παραμυθιού της Ραπουνζέλ αλλά λόγω του ότι ανήκαν τα δικαιώματα στην Ντίσνευ, στη συνέχεια αποσύρθηκε και αντικαταστάθηκε με άλλο ίντρο. Παρακάτω και οι 2 βέρζιον.


6.8.09

Banksy VS Bristol Museum




Ο Banksy έκανε πάλι το θαύμα του. Σε συνεργασία με το Bristol Museum, παρεμβαίνει στα εκθέματα, ζωγραφίζει, αναπλάθει, αλλάζει όλα όσα ξέραμε μέχρι σήμερα. Τυχερός όποιος βρεθεί σε βρετανικό έδαφος ως τις 31 Αυγούστου. Ο Banksy εννοείται πως δεν φανέρωσε την ταυτότητά του ούτε καν για το προσωπικό ασφαλείας του μουσείου. Δούλευε με μάσκα, γυαλιά και hood. Για όσους δεν γνωρίζουν τον καλλιτέχνη, παρατίθενται φωτογραφίες με μερικές από τις πιο γνωστές δημιουργίες του.  


Για τους τυχερούς που έχουν Mac



Πρόσφατα με είχε ρωτήσει ένας φίλος εάν ήξερα κάποιο πρόγραμμα που μετατρέπει μια φωτογραφία σε μωσαϊκό αποτελούμενο από πολλά μικρά πλακίδια. Δεν ήξερα, μέχρι που το ανακάλυψα σήμερα. Η εφαρμογή λέγεται "MacOSaiX", είναι απλούστατη και σου επιτρέπει να χαζολογάς για ώρες, όταν δεν έχεις δουλειά στο γραφείο. Το μόνο που χρείαζεσαι είναι μια φωτογραφία, η οποία θα μετατραπεί στη συνέχεια σε μωσαϊκό και ένα φάκελο με (αρκετές κατά προτίμηση) φωτογραφίες, οι οποίες θα αποτελέσουν "τα κομμάτια του παζλ". Παραθέτω και παράδειγμα. Οδηγίες και download εδώ.











5.8.09

Με αφορμή το άρθρο του Big Fish...



Γι' αυτό πλέον τα μικρά-και έως πριν λίγα χρόνια έρημα- νησιά της πάλαι ποτέ "άγονης γραμμής" έχουν γίνει μικρά Μυκονιάτικα παραρτήματα. Επειδή κάθε καλοκαίρι είθισται να προτείνονται από τους "διαβασμένους" ρεπόρτερ ως "εναλλακτικοί" επίγειοι παράδεισοι. Με αποτέλεσμα να καλύπτεται και το παραμικρό τετραγωνικό εκατοστό της βραχονησίδας από Rayban-άτους λαδοπόντικες με το Μοχίτο ανά χείρας παρέα με τις μπάρμπι τους που συρρέουν ασύστολα, γιατί πήγε ο γείτονας, για socializing, για να δουν και να τους δουν. Διότι είναι της μόδας να αφήνεις την βίλλα σου -και την τεράστια πισίνα σου επίσης- και να βουλιάζεις στην άμμο με τη Manolo Blahnik γόβα, να γρατζουνάς το Chanel μανικιούρ που το χρυσοπλήρωσες στο Μποτέ στα κατσάβραχα, να σιχτιρίζεις που θα φάς μαρίδα με το χέρι -αλλά και πάλι δήθεν το απολαμβάνεις- και να μιλάς με την κολλητή φραγκάτη στο (στολισμένο με ζβαρόφσκι) τηλέφωνο εκθειάζοντας τις εναλλακτικές διακοπές που κάνεις.
Και δεν θα διανυκτερεύσεις φυσικά σε αντίσκηνο χύμα στο κύμα όπως τον παλιό καλό καιρό. Να είμαστε καλά και "πολυτελή" δωμάτια χτίζονται κάθε μέρα, εώς ότου να βουλιάξει το νησί.
Δεν έχω θέμα με τον πολύ κόσμο. Εχω θέμα με την ποιότητα αυτού του κόσμου, σχετικά με τα δεδομένα του νησιού. Και αυτό που ξέρω πια είναι πως η Λα Λούνα αποκαλείται πλέον "ανοικτό κλαμπ" και συρρέουν δεκάδες τζιπ τα Σάββατα από την Πάρο για να διασκεδάσουν. Α. Και πως "παίζουν" φέτος και events με DJs από το εξωτερικό σε γνωστή μοδάτη ψαροταβέρνα.

Με τις υγείες μας και περάστικά μας. Με όλη μου την αγάπη για το αγαπημένο μου νησί που ότι και να γίνει θα είναι πάντα ο δικός μου αγαπημένος προορισμός.

Και όσο για το άρθρο του Big Fish, αφού πάνε τόσοι επώνυμοι πια, μισό να βάλω το Versace μου κι έφυγααααααααααααα!

OOOOOOH YEAHHHHH :)


4.8.09

Πότε θα έρθει η 21η?



Ιούλιος 09, ΑΘήνα

Οι μέρες του καλοκαιριού περνούν και εγώ φέτος νιώθω θεατής. Με 3 εβδομάδες βέβαια off από το γραφείο τον Ιούνιο, σατ δε φακ απ, και πολύ μου είναι που νιώθω και έτσι. Διακοπές είναι όταν επί 2 εβδομάδες, λιώνεις τα μεσημέρια στο Ναυάγιο με τις μπύρες και τα Spumante, όταν σέρνεσαι το απογευματάκι μόλις πέσει ο ήλιος μέχρι την Ψαραλυκή να δροσιστείς και να την πέσεις κάτω από τα αρμυρίκια, όταν μετά τσακίζεις τις μερίδες στον Ντάμη, όταν χλαπακιάζεις το παγωτό στη Βίκυ και μετά ντουζάκι και βόλτα. Όμως φέτος ήταν το καλύτερό μου τα workshops στα παγωτά καθώς και όλη η τρεχάλα. Και ας μην πλησίασα τη θάλασσα παρά μόνο μια φορά. Καταλήγω πως "διακοπές" για μένα είναι το ίδιο το νησί και οι άνθρωποί του. Κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Τρώγομαι δεν μπορώ, θέλω να μπω στο πρώτο καράβι και να την κάνω....

 

Silhouette Masterpiece Theatre