14.9.09

Οι Mad Sin φεύγουν, οι Meteors έρχονται...

Την περασμένη Παρασκευή έπαιζαν λάιβ οι Mad Sin στο Αν. Σαπόρτ ήταν οι Trash City Jokers (δεν τους ξέρω αλλά δεν θέλω να τους μάθω) και οι Ducky Boyz, πολύ αγαπημένοι μου.
Σε αυτή τη συναυλία λοιπόν, έλαβαν χώρα σκηνικά απείρου κάλλους. Πως λέμε έχεις κάλλο στον εγκέφαλο;
Είμαστε σχετικά μπροστά και κουνιόμαστε με τη μουσική. Παίζουν οι Ducky Boyz. Ένας δύο έχουν αρχίσει τα πόγκο μπροστά, όλοι τραγουδούσαμε και κουνιόμασταν αλλά όχι στο πικ. Ο Κωστής και ο Βασίλης θα μπορούσαν να πάνε και πιο μπροστά. Αναλογικά με το κούνημα πάντα. Κατεβαίνει από τα αριστερά μια νεαρά κυρία, κουνάμενη σινάμενη με τα χέρια σε ανάταση, βουτάει το μικρόφωνο από τα παιδιά που έπαιζαν και μας φωνάζει: "Είστε όλοι ξενέρωτοι ρεεεεεεεεεεεε, κουνηθείτε λίγοοοοοο". Κοιταζόμαστε, γελάμε. Σε λίγο ξανά μια από τα ίδια. Αφού μας την είπε 3-4 φορές, ότι είμαστε σε συναυλία psychobilly και δεν το έχουμε καταλάβει, ξεκινάει το πανηγύρι. Θυμήθηκα ευθύς αμέσως τη σκήνη στο "από το σούρουπο ώς την αυγή" όπου εκεί που όλα ήταν σχετικά ήρεμα, σκάνε τα ζόμπι και γίνεται της τρελής. Μπροστά μας εντωμεταξύ, χόρευε ένα ζεύγος βγαλμένο από τίκι ταινία της δεκαετίας του 70. Κερασάκια και φλόγες στα πουκάμισα και λίκνισμα αλά κομπαρσίτα. Δεν πα να κοπανούσαν τις κιθάρες κάτω τα παιδιά, το ζεύγος την είχε ακούσει Bert Kaempfert. Η κοπέλα μικροσκοπική, ο άντρας πελώριος. Και στο ύψος και στο πλάτος. Λίγο πριν το χαμό η κοπέλα απουσίαζε, η νεαρά κυρία είχε εξαφανιστεί κάπου αριστερά, ο Bert χόρευε και γενικότερα το κλίμα είχε φορτιστεί μετά τους χαρακτηρισμούς που είχαμε ακούσει και τα σπρωξίματα αριστερά δεξιά. 
Ξαφνικά σκάει η νεαρά από αριστερά, χορεύει με τον Bert -τον καβατζάρει κιόλας για να κάνει stage diving να πέσει στα μαλακά- πέφτει πάνω του (αφού μας έβρισε), πέφτουν πάνω μας, καταλήγουν στο λασπωμένο πλακάκι του ΑΝ, σκάει μύτη η κοπέλα του, γίνεται τσαμπουκάς, η νεαρά τα παίρνει, σπρώχνει, όχι μόνο εμάς, αλλά και τις φίλες της, οι οποίες τα παίρνουν και σκάει ένα μαλλιοτράβηγμα άνευ προηγουμένου, τα παιδιά που έπαιζαν να προσπαθούν να τις χωρίσουν, η κοπέλα να έχει απομακρύνει τον Bert από τη νεαρά, η νεαρά να σπρώχνει τον Κωστή επειδή της την είχε πει πολάκις, ανακαλύπτω πως ένας ροκαμπιλάς λιώμα μπροστά μου ήταν μαζί της, του λέω να τη μαζέψει, νόκο ο μπιλάς, του ξαναλέω,  τίποτα, ανακαλύπτω πως ήταν ξένος, του το λέω αγγλιστί, κόντεψε να πέσει κάτω από το λιώμα, καλά λέω σωθήκαμε, σκάει κόσμος να χωρίσει, να σπρώξει, να μαλλιοτραβήξει λίγο βρε αδερφέ! Και μετά σιωπή. Συνεχίστηκαν όλα σαν να μη συνέβει τίποτα. Η νεαρά δεν κάθησε να δει τους Μad Sin, κατά την έξοδό της δε από το ΑΝ άκουσα και κάποιους να της δίνουν συγχαρητήρια. Μπράβο λέω, ωραίοι είστε, σας λέει ξεφτίλες και χαίρεστε. Ζώα. Σημειωτέον πως η νεαρά κυρία, εθεάθη και στο Psychobilly Festival στην Πινιέδα της Ισπανίας τον Ιούνιο. Αλλά εκεί ήταν κιουριλέ. Ροκαμπίλυ βίντατζ με γόβα, βεντάλια και τα σχετικά. Της έπεφτε κομματάκι δύσκολο να μπουκάρει στα πιτς. Κατα τα άλλα, εδώ στα δικά μας, η συναυλία ήταν σαρωτική, οι Mad Sin χείμμαρος, δεν απογοήτευσαν κανέναν, ίσα ίσα η παρουσία του Koefte De Ville ήταν πληθωρική (σαν τον ίδιο) και φχαριστήθηκαν τα αυτάκια μας και τα ποδαράκια μας. Αντε να δούμε και στους Meteors πάλι με τι φρούτα θα έχουμε να κάνουμε.


Τι κατάλαβα από αυτή τη συναυλία:
1) Είμαι ξενέρωτη
2) Δεν ξέρω τι είναι το psychobilly. Λες και πρέπει να αποδείξω οτιδήποτε.
3) Έπρεπε να έχω ρίξει μερικά χαστούκια. Όταν είχα την ευκαιρία.
4) Χίλιες φορές συναυλίες στο εξωτερικό. Εκεί τουλάχιστον ακόμα και η καφρίλα έχει ποιότητα.
5) Ο Bert ήταν ο καλύτερος της βραδιάς

4 σχόλια:

Βρομιστεράκι είπε...

Χαχαχαχα, ρε καλά κάνω και κάθομαι σπίτι μου μακρυά από τα live...

Tatiana Kontouli είπε...

Καλά κάνεις δε λες τίποτα!

Ανώνυμος είπε...

OI 2 POY EKANAN POGO MPROSTA EIMASTAN ENA PALIKARI ME BLOUZA CLASH (P EIMOUNA EGW) K ENAS ME BLOUZA MAD SIN SWSTA??

Tatiana Kontouli είπε...

@ Aνώνυμος: Σωστότατα! Και ήσασταν και μια χαρά!